Hep ßirlikTe...

yhaa off üzme beni yhaa offf yhaa zaten yüzüm bi türlü gülmedi gitti ne senaryoda nede gerçekte offf offf

tUgCe_zAcHaRy demiş ki:

yhaa off üzme beni yhaa offf yhaa zaten yüzüm bi türlü gülmedi gitti ne senaryoda nede gerçekte offf offf

yok kuzum olur mu?
azcıq üzcem sonra hep mutlusun zaten kıyarmıyım sana

Büşra ve Tuna içeri girmişlerdi. O sıra da kapı tekrar çaldı. Hilal:
Ben bakarım, kesin Erdem ya da Burak’tır…
Dedi ve kapıyı açıp, şok olmuş numarası yaptı. Berk:
Merhaba!
Diye seslendi. Elinde çiçekler vardı. Tuğçe Berk’in sesini tanıdı ve:
Kim geldi!
Diyerek kapıya yürüdü. Hilal:
Berk!
Dedi. Berk:
İçeri gireyim mi?
Diye sordu. Hilal ve ikisi birbirine göz kırptı. Tuğçe:
Hoş geldin…
Dedi. Berk yüzüne bile bakmadan hoş buldum… Hilal çiçekler sana…
Dedi ve çiçekleri uzattı. Tuğçe tamamen şok olmuştu ve Hilal’e çok kızmıştı. Sinirle mutfağa gitti. Berk Hilal’in kulağına bu akşamın sonunda işler hallolacak, inan bana…
Dedi ve Tuna’nın yanına gitti. Büşra da Hilal’in yanına geldi ve:
Ya ne yapıyorsun sen Hilal?
Diye sordu. Hilal:
Ben bir şey yapmadım ya…
Dedi. Büşra:
Tuğçe’ye ne yaptığının farkında mısın?
Diye sordu. Merve de Tuğçe’yi sakinleştirmeye çalışıyordu. Hilal ‘En iyisi onlara söylemem…’ dedi. Ve Büşra’ya:
Merve’yi de al ve yanıma gelin…
Dedi. Onları odaya götürdü ve olanları anlattı. İkisi de bir ‘Oh…’ çektiler ve:
O zaman biz gidelim, ne olacaksa olsun… Dayanamayıp söylersek her şey mahvolur…
Dediler. Hilal de onayladı ve kızlar evden çıktı. Tuna baya sinirlenmişti. Tuğçe’nin yanına gitti ve:
Hilal bu züppeyle mi çıkıyor?
Diye sordu. Tuğçe:
O züppe değil, kapa çeneni!
Diye bağırdı ve ona çıkıştı. Tuna:
Çıkıyorlar mı?
Diye sordu. Tuğçe:
Bilmiyorum!
Diye bağırdı. İkisi de kendini biraz toparladı ve içeri girdiler. Hilal ve Berk sesleri duyunca sohbet etmeye başladılar. Tuna ve Tuğçe de karşılarına oturdu. Tuğçe:
E… Berk gelişini neye borçluyuz?
Diye sordu. Berk:
İçimden geldi…
Dedi. Hilal’e döndü ve kulağına bir şey söylüyormuş gibi yaptı. Tuna daha da sinir olmuştu. Delirmek üzereyken ayağa kalktı ve:
Bu kadarı da yeter ama!
Diyerek kapıya yöneldi. Hilal:
Tuna! Dur nereye?
Diye çıkıştı. Tuna:
Gözümün önünde sevgilinle eğlenmeni seyredemem, bırak beni ya!
Diye çıkıştı. Hilal:
Neden?
Diye sordu. Tuna o sinirle:
Ne kadar saklasam da sana aşığım, anlıyor musun?
Diye bağırdı. Hilal:
Sonunda ya… Of bir an söyletemeyeceğim sanmıştım…
Dedi ve Tuna’ya sarıldı. Tuna:
Bu da ne demek oluyor?
Diye çıkıştı. Hilal:
Ya senin söylemeye niyetin yoktu… Ne yapabilirdim?
Tuna:
Bunlar, hepsi…
Hilal masum, masum gülümsedi ve:
Seni çok seviyorum ben.
Dedi. O sırada Tuğçe de delirmişti ve:
Şu olanlara bak, senenin başında neydi, şimdi ne? Sen işte bu kadarsın…
Diye ayağa kalktı. Bir yandan dönüp, duruyor… Bir yanda da söyleniyordu.
Berk gülmemek için kendini tutuyordu. En sonunda dayanamadı ve ayağa kalktı. Tuğçe’yi tuttu ve öptü. Tuğçe şok olmuştu ve hala çok kızgındı:
Sen ne yaptığını sanıyorsun? Ben… Ben senin ucube sevgililerinden biri değilim… Asla da olmam… Kendini ne kadar önemsiyorsun…
Diye çıkıştı. Tam elini kaldırmıştı ki… Berk:
Tuğçe, bir dinler misin? Bak bunlar oyundu… Her şey… Senin de beni sevmen içindi… Seni çok seviyorum… Sen hiç biri gibi değilsin… Ne onlar senin gibi… Ne de ben seni onları sevdiğim gibi seviyorum…
Tuğçe:
Bunlar oyun muydu? Ya sen ne yapmaya çalışıyorsun? Beni ne kadar üzdüğünün farkında mısın?
Berk:
Biliyorum… Seni üzmek istemezdim… Ama ben bunları yapmasaydım, şimdi böyle olamazdık… Sen beni umursamıyor ve ‘Şımarık bir züppe’ olarak görüyor olurdun…
Tuğçe:
Öylesin de…
Berk:
Değilim, daha doğrusu sen geldiğinden beri… Gerçekten çok değiştim… Artık eski Berk yok… Bundan sonra sadece seninle olmak isteyen Berk var…
Tuğçe:
Ya Hilal?
Berk:
Ya gerçekten… Bu ikimizin oyunuydu… Eminim o ve Tuna şuan sarılmış, konuşuyordur…
Tuğçe:
Ya ne kadar kızgın ve kırgın da olsam… Senin de benim de bildiğimiz bir şey var…
Berk:
Ne?
Tuğçe:
Seni ne kadar sevdiğim…
Dedi ve Berk’e ağlayarak sarıldı. Berk:
Ben de seni çok seviyorum…
Dedi. Bir süre birbirlerine sarılmış, duruyorlardı. Sonra Tuğçe:
Evet… İntikam vakti… Hilal bekle ben geliyorum… Sınırsız gıdıklamayla…
Dedi ve ayağa kalktı. Tuna Hilal’e yaslanmış bir şeyler söyleyip duruyordu. Hilal bir yandan onu dinliyor, bir yandan da saçıyla oynayıp gülüyordu. Tuğçe ve Berk sessizce odaya girdiler. Tuğçe:
Hilal… Benim sevgili… Tikli arkadaşım…
Hilal:
Ah canım… Bir tanecik arkadaşım… Öğrendin demek…
Tuğçe:
Ya… Evet…
Hilal ayağa kalktı ve:
Ya valla benim fikrim değildi… Berk söyledi…
Tuğçe.
Yüreğime iniyordu…
Dedi ve onu gıdıklamaya başladı. Berk ve Tuna onları ilk defa böyle görüyordu. Birbirlerine baktılar ve dayanamayıp katıla, katıla gülmeye başladılar… Tuğçe:
O… Sizi unutuyordum…
Dedi ve onların yanına ilerledi. Hilal:
Hey… Ben de geliyorum…
Dedi. Onlar öyle oynarken Merve ve Büşra da eve gelmişlerdi.
Büşra ve Merve odaya girdiler ve:
Hey… Ne oluyor?
Diye sordular. Kahkahalar birden durdu ve hepsi nefes alıp:
A… siz nerdeydiniz?
Dediler. Berk ve Tuna:
Biz artık gidelim ya…
Dediler. Hilal ve Tuğçe birbirine bakıp kafa salladılar ve:
Siz bilirsiniz…
Deyip, gülümsediler…
Berk gidip Tuğçe’ye sarıldı ve:
Seni çok seviyorum… Kendine iyi bak bir tanem.
Dedi. Tuna:
Çocuk ruhlu aşkım, ararım seni…
Deyip Hilal’e sarıldı. Hilal:
Tamam canım…
Dedi ve çocuklar evden çıktılar.
Kızlar birbirine sarıldı ve sonra yattılar…

Büşra'm Ben neymişim be?!!!Vay canına süperrr

kuşum süper olmuş yüne harikalar çıkartmışsın

harika ötesi süper olmuş yhaa ahh hilal sen yokmsun naptın öle yaww ahh ahh ama sonunda düzeldi hehe

yeni bölümü bekliyorum harika ötesi olmuş valllaaaa

tUgCe_zAcHaRy demiş ki:

harika ötesi süper olmuş yhaa ahh hilal sen yokmsun naptın öle yaww ahh ahh ama sonunda düzeldi hehe

yeni bölümü bekliyorum harika ötesi olmuş valllaaaa

Yaprım ben böyle şeler!!!Yeni bölümüçabuk bekliyorummm

Sabah olmuştu. Büşra büyük bir neşeyle uyanmıştı. Saat daha çok erkendi. Kendine her zaman ki gibi koca bir bardak süt koydu ve salona geçti. Merde de uyanmıştı. Büşra:
Günaydın canım…
Diye seslendi. Merve:
Sana da canım… Erkencisin?
Büşra:
O kadar mutluyum ki uyku tutmadı…
Dedi ve muzipçe sırıttı. Merve de kendine süt koydu ve:
Kahvaltıyı hazırlayalım bari kızlar kalkar birazdan…
Büşra:
Tamam…
Dedi. Sütlerini bitirip kalktılar. Güzel bir kahvaltı hazırladılar. Merve de diğer kızları kaldırdı. Beraber kahvaltılarını ettiler. Büşra salonda oturuyordu. Birden en sevdiği şarkılardan birini açtı ve dans etmeye başladı. Merve:
Canım, hayırdır?
Büşra:
Bilmem, içimden geldi… Sen de gelsene…
Dedi. Beraber dans etmeye başladılar. Hilal:
Kudurdu yine bunlar…
Dedi. Tuğçe:
Bırak eğlensinler ya… Bilmiyor musun sanki deli onlar?
Hilal:
Bilmememe imkân mı var?
Dedi. O sırada kapı çaldı. Hilal:
Ben açarım…
Dedi ve kapıya yürüdü. Kapıyı açtı ve:
A… Erdem, Burak…
Dedi. Erdem ve Burak:
Merhaba…
Diye seslendi. Hilal:
Merhaba… Hoş geldiniz… Geçsenize…
Dedi. Çocuklar içeri girdi. Erdem:
Büşra uyanmadı mı?
Burak:
Ya Merve?
Diye sordu. Hilal:
Şey… İçerdeler…
Dedi ve gülmeye başladı. Erdem ve Burak salona, Hilal de mutfağa yürüdüler. Burak kapıyı açınca ikisi de birbirine baktı ve:
Bunlar Büşra ve Merve mi?
Erdem gülerek:
Evet…
Dedi. Biraz kızları izlediler sonra Erdem Büşra’nın, Burak Merve’nin arkasına geçti. Kızlar bildiği birkaç figürü yapıyorlardı. Arkalarını döndükleri an şok oldular. Merve baya kızardı ve:
Burak…
Dedi. Burak elini alnına koydu ve gülmeye başladı. Erdem:
Aşkım bu ne hal?
Diye sordu. Büşra Erdem’in yanağına bir öpücük kondurdu ve elinden tutup onun da dans etmesini sağladı. Büşra baya yorulmuştu. Merve ve Burak odaya gitmişlerdi. Erdem ile Büşra da oturuyorlardı. Erdem:
Seni dans derken göreceğim aklımın ucundan geçmezdi…
Dedi ve gülmeye başladı. Büşra:
Benim de seninle…
Dedi. Bu arada Burak Merve’yi kızdırıyordu:
Aşkım sen en iyisi üniversiteyi bırak, dans hocalığına başla, ne dersin?
Merve:
Sen bugün okula tek gitmeye ne dersin?
Burak gülmeye başladı ve:
Sen gelmiyorsan gitmem ki…
Dedi. Merve:
Benle dalga geçene bak… Çocuk… Aşkım…
Dedi. Burak’a sarıldı. Berk ve Tuna’da gelmişlerdi, kapıyı çaldılar.
Tuğçe kapıyı açtı ve:
Berk, Tuna…
Dedi. Berk ve Tuna birbirlerine baktılar ve:
Başkasını mı bekliyordunuz?
Tuğçe:
Yo…
Berk Tuğçe’ye sarıldı ve:
Günaydın bir tanem…
Dedi. Tuna:
Hilal nerde?
Diye sordu. Tuğçe kafasıyla mutfağı işaret etti. Hilal mutfakta sıkılmış oturuyordu. Kulağında kulaklık vardı. Müzik dinleyip, dudak büzüyordu. Tuna gözlerini kapadı. Hilal kulaklığı çıkardı ve:
Tuğçe, bırak gözümü ya…
Dedi. Tuna onu öptü ve:
Ben geldim…
Dedi. Hilal:
A… Tuna… Hoş geldin…
Tuna:
Hoş buldum aşkım…
Dedi...

büşramm süper olmuş kuşum

Büşom!Ne diyebilirim!Tam anlamıyla bir harika!!Benimaşkım neymiş böyle x)

süper olmuşş cnm harikaa ötesii yeni bölümü merakla bekliyorummmmm

bi ara koyarım canlarım

canım çabuk ol ama yaa

evet cnm yha hadi bir an önce koyyyy yeni bölümüüü

aaa hadi nerde kaldı yeni bölümm büşomm

Çatladım Yha!!

Sonra hepsi zamanın su gibi aktığını fark etti ve okula gitmek için yola çıktılar. Hilal ve Tuna dışında hepsi rahattılar. Tuna:
Ben niye senden küçüğüm aşkım ya?
Diye mızmızlandı. Hilal:
Bilmiyorum ki…
Dedi ve sırıtmaya başladı.
Tuna da ‘Oflaya puflaya’ yoluna gitti. Hilal Tuğçelerin yanındaydı.
Berk:
Baldız, ne oldu? Tuna nerde?
Dedi. Tuğçe Berk’e garip, garip baktı ve:
Baldız?
Berk:
Siz kardeş gibi değil miydiniz?
Tuğçe:
Öyleyiz…
Berk:
İşte o da baldız oluyor…
Dedi ve gülmeye başladı. Hilal:
Çok komik enişte…
Dedi. Berk:
Öyle bence de baldızcığım…
Dedi. Tuğçe:
Merve’ye de baldız deme kızar o… Baldız falan…
Hilal:
Sanmam, o da güler kesin…
Berk:
İsteyen kızsın, isteyen kızamasın onlar artık baldız…
Tuğçe:
İyi aşkım…
Dedi yollarına devam ettiler.
Burak:
Ay aşkım ne güzel oldu dimi?
Merve:
Ne güzel oldu?
Burak:
Ya sekizli olduk resmen…
Merve:
He… Evet ya… Süper oldu canım…
Burak:
Ya bu arada biz baya dersleri aksattık…
Merve:
Ay… Evet…
Burak:
Biraz yüklenmemiz lazım…
Merve:
Evet…
Dedi. Yollarına devam ettiler.
Erdem ve Büşra da el ele yoldaydılar. Erdem:
Hayatıma giren en büyük doğrulardan biri olduğun için teşekkür ederim…
Dedi. Büşra:
A… Olmadı bak… Edebiyatçı benim…
Erdem:
Sayende edebiyatı bile seviyorum ki…
Büşra:
Edebiyat sevmeye değer aşkım…
Dedi ve güldü. Erdem:
Senin sevdiğin her şey sevilmeye değerdir…
Dedi. Büşra:
Bu kadar yeter… Şımaracağım görecen sonra…
Erdem:
Şımar…
Dedi ve sarıldı. Büşra:
Şımarırsam bıkarsın benden…
Erdem:
Hiçte bile…
Büşra:
İyi o zaman… Ama bıkarsan bunu hatırlatırım…
Erdem:
Hatırlat aşkım…
Dedi. Okula gelmişlerdi. Sınıfa girdiler. Sıla:
O… Kumrular da gelmiş…
Dedi. Büşra Cenk’i görünce Erdem’in elini bıraktı ve:
Aşkım, Cenk buradayken seninle samimi olamam… Benim yüzümden acı çekmesini istemiyorum…
Erdem:
Ama neden?
Büşra:
O benden zaman istemişti çünkü…
Erdem:
Ne zamanı?
Büşra:
Beni unutması için zaman istemişti.
Erdem:
Of… Madem sen istiyorsun… Öyle olsun…
Dedi ve yerine oturdu. Büşra yanına gitti ve:
Bozuldun mu ya?
Diye sordu. Erdem:
Bir kere öpersen geçer…
Büşra:
Deli ya… Demin ne dedim ben…
Erdem:
İyi bozulma rolüne devam o zaman…
Dedi ve gülümsedi. Büşra:
Sonra aşkım…
Dedi ve Sıla’nın yanına gitti. Sıla:
Evet… Ayrıntıları bekliyorum…
Dedi. Büşra her şeyi ona anlattı. Ders hocaları geldi ve derse döndüler.
Hilal ve Tuna derste bile mesajlaşıyorlardı. Yaprak’a da her şeyi anlatmıştı Hilal. Yaprak:
Canım ya çok yakışırsınız siz… Kardeşime bak benim…
Dedi ve gülümsedi. Hilal:
Ay ona bakmadan olur mu?
Dedi ve hayallerine daldı. Yaprak:
Deli bunlar ya…
Dedi ve derse döndü…

süper olmuşşş cnm ellerine sağlıkkk sekizli olduk hehe

bu arada baldız enişte falan süper olduu

yeni bölümü bekliyorummmm

büşra çok güzel yazmışsın yine yaaa

Akşam olmuştu. Herkes kızların evindeydi. Burak:
Çocuklar bu akşam yemekleri biz yapalım mı?
Diye sordu. Erdem:
Bana uyar…
Dedi. Berk onaylarcasına kafa salladı. Tuna:
Olur, ama ben pek beceremem ki…
Burak:
Hangimiz kızlar kadar iyi yapar ki?
Tuna:
O da doğru… Hadi başlayalım…
Dedi. Hepsi ayağa kalkıp mutfağa doğru yürüdüler. Kızlar da yemek kitaplarından ne yapsak diye bakınıyorlardı. Burak:
Kızlar mutfaktan çıkar mısınız? Yemekleri biz yapacağız da…
Dedi. Merve:
Siz mi?
Diye sordu. Hepsi gülmeye başladılar. Erdem:
Ne gülüyorsunuz?
Büşra:
Aşkım… Ben sadece açım… Ölümle mi cezalandırılacağım…
Dedi ve bir kahkaha attı. Erdem sinir olmuş bir vaziyette:
Siz gidin, biz yapalım… Eğer beğenirseniz ödetirim bilin…
Berk, Tuna ve Burak:
Aynen…
Dedi. Hilal:
Hadi kızlar çıkalım biz… Zehirleniriz valla… Yarında bir temizlik yapar bu vakayı atlatırız…
Dedi ve gülerek mutfaktan çıktılar. Tuğçe:
Biraz abarttık… Bir de güzel yaparlarsa?
Büşra:
Canım bu devenin bale yapması kadar imkânsız gözüküyor…
Tuğçe:
Umarım…
Dedi. Beraber salona girip televizyonu açtılar.
Erdem de mutfakta isyan ediyordu:
Ya şunlara bakın… Sanki beceremeyeceğimiz kadar zor bir şeymiş gibi dalga geçtiler.
Berk:
Evet… Öncelikle şu kitaplardan birinden tarif bakalım… Beni birkaç kez annemle yapmıştım yemek…
Tuna:
Hadi ya… Ne zaman?
Berk:
Lisedeyken falan…
Erdem:
Çok uzun zaman olmamış ki… Hadi başlayalım…
Dediler. Kitaptan iki yemek seçtiler ve yapmaya koyuldular. Burak:
Berk oğlum elin baya yatkın senin bu işlere…
Tuna:
Tuğçe yaşadı desene…
Berk:
Hiçte yaşamadı… Bu yemek inşallah güzel olurda intikamın tadını tadarlar…
Erdem:
Çok acımazsız olamam ama hak ettikleri ayrı bir gerçek…
Tuna:
Ben acımıyorum şuan… Ama çok kötü bir şey de yapmayalım…
Diye konuşuyorlardı. Kızlarda merakla beklemeye devam ediyorlardı. Merve:
İçimden bir ses bu akşam daha çok eğleneceğiz diyor…
Büşra:
Benim ki de senin sesini duymuş onaylıyor…
Dedi ve gülmeye başladı.
Burak:
Evet… Yemekler pişti… İlk kim tadacak?
Erdem:
Ben denerim…
Tuna:
Ben de…
Dedi ve çatal alıp yemeklerden tattılar. Erdem:
Oğlum süper olmuş bu yemek…
Tuna:
Harbi ya bu da… Azcık tuzsuz ama onu hallederiz…
Berk:
Durun bir de ben bakayım…
Dedi ve o da bir çatal alıp yemeklerden tattı. Burak da denedi ve:
Of… Süper ne kelime mükemmel olmuş…
Berk:
Harbiden güzel olmuş…
Erdem:
İntikam kokusu alıyorum…
Dedi ve kötü, kötü gülümsedi. Beraber oturup düşünmeye koyuldular…

kuuşm süperrr yaaa

Bir süre sonra Tuna:
Buldum…
Dedi ve kendin emin bir şekilde elini şaklattı. Berk:
Ne buldun?
Tuna:
En iyisi burada onlarla kalalım…
Erdem Tuna’ya dehşetle baktı ve:
Ceza dedik, ödül değil…
Burak:
Harbi ya… Cezaya bak… Sevgilinle aynı evde kalma…
Tuna:
Pardon ya…
Erdem:
Bence hepimiz aynı şeyi değil, sevgililerimizden istediğimiz şeyi isteyelim…
Burak:
Bu daha mantıklı… Sınırsız olur böylelikle…
Berk ve Tuna:
Doğru… O zaman şimdi yemekleri yiyelim… İsteğimiz olursa söyleriz onlara…
Erdem:
Yani…
Dedi. Beraber masayı hazırladılar. Erdem salona girdi ve:
Yemek hazır kızlar…
Dedi. Büşra:
Hazır mı? ‘Ölüme beş kala…’
Diye dalga geçti. Erdem:
Son gülen iyi güler aşkım…
Dedi. Kızlar birbirine bakıp yürüdüler. Kızlara sandalye tuttular ve oturttular. Tuğçe:
Süper kokuyor bu yemekler…
Diye Hilal’in kulağına fısıldadı. Hilal:
Farkındayım…
Dedi. Hepsi yemeklerden biraz tattılar. Tuğçe:
İnanmıyorum mükemmel…
Dedi. Büşra şok olmuş bir suratla:
Bunları siz mi yaptınız?
Erdem Büşra’nın saçlarını acıyarak okşadı ve:
Canım… Bir iki saat önce dediklerini hatırlıyor musun?
Büşra ekşimiş bir suratla:
Ya… Evet… Şaka yapıyordum ya…
Erdem:
Artık çok geç canım…
Dedi ve sırttı. Merve:
Bunları siz yapmış olamazsınız…
Burak:
Nasıl olmuşlar bir tanem?
Dedi. Merve:
Çok güzel… Ben bile bu kadar yapamaya bilirim…
Burak, Tuna, Berk ve Erdem birbirlerine baktılar ve kızlara dönüp:
İNTİKAM…
Dediler. Hilal:
Burnuma kötü bir koku geliyor…
Tuğçe:
Benim de…
Büşra:
Tırstım…
Merve:
E… Baya geç mi olmuş?
Burak:
Merak etmeyin… Hepiniz aynı cezayı almıyorsunuz…
Büşra:
Ya ne güzel…
Dedi ve yutkundu…
Beraber yemeklerini yediler. O sırada çocuklar da düşünüyorlardı. Kızlar mutfağı toparladılar bir yandan da konuşmaya başladılar. Tuğçe:
Ne yapacağız şimdi?
Büşra:
Bilemiyorum…
Hilal:
Ay… Nasıl yaptılar bunlar bu yemekleri?
Merve:
Hiçbir fikrim yok…
Dedi ve düşünmeye devam ettiler.
Erdem:
Çocuklar… Bir şey buldunuz mu?
Berk:
Yok be… Oğlum güzle bir şey olmalı…
Burak:
Ama ne?
Diye düşünmeye devam ettiler…

süper ötesi olmuş cnmm çok güzel yha napcaklar acaba çok merak ettim çatlamam inş bir an önce koy yeni bölümü bitanemm

çatlama kuzum

bölüm süperr kuşumm
yeni bölüm istiyorummm